موتور (MPI)
MPI (Multi-point injection)
موتورهای MPIیا موتورهای مجهز به سیستم تزریق چندنقطهای همان موتورهای انژکتوری رایج و موجود هستند که تزریق سوخت در این مدل به این صورت است که انژکتور، سوخت را در منیفولد هوا بین فشار ۳۰psi تا ۶۰psi، تزریق کرده، سپس مخلوط سوخت و هوا از سوپاپ مخصوص خود وارد محفظه سیلندر می شوند.
انواع سیستم تزریق سوختMPI
سیستم پاشش سوخت تک نقطه ای (Single Point Fuel Injection)
در این سیستم از یک انژکتور برای عمل پاشش استفاده میشود و زمان پاشش برای رسیدن سوخت به هر ۴ سیلندر طولانیتر خواهد شد. این میزان و زمان که توسط ECU مشخص میشود توسط منیفولد ورودی در سیلندرها تقسیم میشود. تفاوت این سیستم با قبلیها شرایط متناسبتر سوخت با وضعیت موتور است که توسط ECU تنظیم میشود.
سیستم پاشش سوخت چند نقطه ای (Multi Point Fuel Injection)
در این سیستم برای هر سیلندر از یک انژکتور استفاده میشود و انژکتورها که بر روی ریل سوخترسانی تعبیه شدهاند سوخت را به پشت سوپاپ هوای ورودی سیلندر میپاشند. در این سیستم میزان تغییر حالات سوخت از زمان پاشش تا زمان احتراق بسیار کمتر از سیستم SPFI است در نتیجه احتراق بهتر صورت میگیرد. در حال حاضر این سیستم رایجترین سیستم سوخت رسانی انژکتوری مورد استفاده در خودروها است.
عمده برتریهای یک موتور ( GDi )نسبت به موتورهای MPi، افزایش راندمان سوخت و قدرت خروجی بالای آن است. علاوه بر این اثر خنککنندگی سوخت تزریق شده سطح آلایندهها میتواند دقیقاً کنترل شود. از دیگر مزایای عنوان شده، دستیابی به کنترل دقیق بر روی مقدار سوخت و تایمینگ (زمانبندی) پاشش است که با شرایط مختلف بار موتور تغییر میکند. بعلاوه، در مقایسه با موتور تزریق معمولی یا موتور کاربراتوری، در بعضی از موتورهای GDi تلفات تراتلینگ (تلفات دریچه کنترل گاز ) وجود ندارد که راندمان موتور را به نحو چشمگیری افزایش داده و تلفات پمپاژ را در موتورهای بدون دریچه گاز (دریچه پروانهای) کاهش میدهد. دور موتور به وسیله واحد کنترل موتور یا سیستم مدیریت موتور (EMS) کنترل میشود که عملکرد تزریق سوخت و تایمینگ (زمانبندی) جرقه را تنظیم میکند. اولین شرکت خودروسازی استفاده کننده از سیستمهای جدید سوخت رسانی مستقیم بنزین هم میتسوبیشی است که در سال 1996 میلادی بر روی دو مدل اسگالانت و لگنوم از چنین پیشرانهای استفاده کرد.